Een semester in Zuid-Korea
Door Daan te Riele
11 augustus was het dan zover: ik stapte het vliegtuig in om een minor te volgen in de hoofdstad van Zuid-Korea: Seoul. Een land waar ik tot begin augustus werkelijk totaal geen beeld van had. Ondanks dat ik probeerde er zonder al te veel verwachtingen naartoe te gaan, heeft het mijn verwachtingen op álle vlakken overtroffen! Een rollercoaster van nieuwe mensen ontmoeten, kennis maken met de vele prachtige plekken die Zuid-Korea te bieden heeft, (een beetje) studeren en cultuur snuiven.
‘Leuk allemaal Daan, maar waarom Zuid-Korea?’
Velen die ervoor hebben gekozen om naar Zuid-Korea te gaan, gaven K-pop of K-drama’s als primaire reden voor hun bezoek. En dan heb je ook mensen zoals ik die hier niet minder om kunnen geven. Mijn keuze voor Zuid-Korea had een kleine omweg nodig om tot stand te komen. Na een jaar aan lockdowns en thuis zitten kon ik niet wachten om erop uit te gaan en heel wat anders zien. Ik wilde een nieuwe cultuur en leven in een miljoenenstad ervaren. Hoewel er meerdere steden voldeden aan deze criteria, ben ik op de valreep overtuigd door een vriend die een jaar eerder zijn minor in Seoul had gevolgd. Ik ben hier dus zonder echt onderzoek en zonder kennis van het land naartoe gegaan. Achteraf had ik hier niet blijer mee kunnen zijn!
Mijn ervaring met Zuid-Korea
Samen met mijn compagnon, ook een student op Saxion, die in Seoul aan dezelfde universiteit zou studeren, stapten we na 2 lange vluchten voor het eerst op Koreaanse bodem; nu kon het avontuur beginnen. O nee, eerst nog even 2 weken in quarantaine. Na die 2 weken kon het avontuur echter écht beginnen! Met haar 10 miljoen inwoners is het woord ‘indrukwekkend’ een understatement om de eerste ervaringen met de stad te omschrijven. Gigantische gebouwen, (spotgoedkope) restaurantjes op elke hoek van de straat en een prachtige skyline met de Han River die de stad in tweeën splitst. Ook de ontmoeting met de cultuur was even flink wennen. Met een taalbarrière van hier tot Tokyo (vanuit Korea niet zo heel ver meer, maar je weet wat ik bedoel) was het af en toe best lastig om met elkaar te communiceren, de meesten spreken namelijk nauwelijks tot helemaal geen Engels. Ondanks dat zijn Koreanen zeer behulpzaam en staan ze er erg voor open nieuwe mensen en internationaliteiten te leren kennen. Ook het belang van de hiërarchische volgorde, de buiging bij een ontmoeting of een bedankje en het exclusief gebruiken van eetstokjes waren niet binnen een dag een gewoonte geworden.
Het land zelf
Door corona was het niet mogelijk om in de weekenden en vakanties naar buurlanden, zoals China en Japan, te vliegen; achteraf heb ik hierdoor de mooiste plekken in Zuid-Korea bezocht! Er stond elke week wel een uitstapje naar een andere stad of een van de prachtige eilanden in Zuid-Korea gepland. Even 8 daagjes naar Jeju-Island, 2 weken later een weekend naar de op een na grootste stad Busan, en omdat we er een week later wel weer echt even aan een vakantietje toe waren, stond een roadtrip naar de op een na hoogste berg in Zuid-Korea, Seoraksan, gepland. Echter is de stad Seoul zelf ook zeer levendig, het zou een hele prestatie zijn om hier uitgekeken te raken. O.a. een uitje naar de Lotte tower, het olympische park of amusementenpark Everland hebben indruk op me gemaakt. En zelfs na 5 maanden valt er nog meer dan genoeg te ontdekken.
De minor en university
Ik volgde mijn minor aan de Hankuk University of Foreign Studies (HUFS). Ik was verbaasd over hoe veel mensen en hoe veel verschillende nationaliteiten we alleen de eerste week al op de university hadden ontmoet. Het is geen grote campus, misschien was dit ook wel de reden dat veel studenten, zowel internationaal als Koreaans, vaak in de avond bij elkaar kwamen.
Mijn lessen waren de eerste 2 maanden (vanwege corona) nog online. Ondanks dat ik wat meer vakken dan de medestudenten had, was de studiedruk niet erg hoog. Toen de examens eraan kwamen was het wel een kwestie van 2 weken de focus op de examens houden. Voor de Koreaanse studenten was het echter een kwestie van 2/3 weken flink blokken! Aangezien zij, de Koreaanse studenten onderling, een competitief cijfersysteem hebben, zie je op zijn minst 1 op de 7 studenten slapend in de bibliotheek zitten met boeken en een laptop voor zich. Waar we in Nederland genoegen nemen met een studenten 10 (5.5), gaan de Koreaanse studenten te allen tijde voor het hoogst haalbare.
De lessen die ik had waren gemixt met Koreaanse en internationale studenten. De grootte van de klassen hing erg van het vak dat je koos. Waar we bij mijn ‘journalism reading and writing’ klas bijvoorbeeld met 11 studenten waren, waren we bij mijn ‘understanding culture’ klas met 60. Zowel de Koreaanse als de Amerikaanse docenten hadden veel interessants te vertellen over hun vakgebied. Er was tijdens en na de lessen dan ook te allen tijde veel ruimte om vragen te stellen en met hen te sparren.
Het studentenleven
Ondanks dat er (vooral in de eerste 2 maanden) nog veel coronarestricties waren, waren er meer dan genoeg mogelijkheden om een hapje te eten of een drankje te doen met medestudenten. De meesten zouden net als ik ‘slechts’ 5 maanden in Zuid-Korea verblijven, daarom zocht iedereen elkaar op en wilde iedereen zo veel mogelijk medestudenten ontmoeten. Toen de cafés en restaurants om 10 uur ’s avonds sloten, kwamen alle studenten bij elkaar op een bepaalde plek op de campus. Deze plek werd in het campusjargon ook wel ‘the forest’ genoemd, het was een heel begrip.
Toen de restricties versoepeld werden kon het uitgaansleven echter écht beginnen; uiteten met 10 personen en de clubs geopend zonder eindtijd. Seoul heeft niet echt 1 centrum, maar verschillende centra waar het overdag en in de avond altijd bruist. Voornamelijk in de avond waren we vaak in Hongdae, Itaewon of Gangnam te vinden. En als je dacht dat internationale studenten konden feesten; de Koreaanse studenten zijn pas echte feestbeesten. Met de vele mogelijkheden, van gezellige barretjes tot bomvolle clubs, is elke avond er een om niet te vergeten. Kortom; ik zou geen reden kunnen bedenken om een semester in Zuid-Korea niet aan te raden. Het is een mix van de kennismaking met een bijzondere cultuur, het bezoeken van de prachtigste plekken en het ontmoeten van mensen over de hele wereld, waaronder Koreanen natuurlijk! Als je nieuwsgierig bent geworden, stuur me dan vooral een berichtje met je vragen. Echt een Zuid-Koreaanrader.