Ilse Lankheet

Niet dromen, maar doen: Ilse’s werkavontuur onder de Spaanse zon

Elke dag zon, het strand op een steenworp afstand, paella voor de lunch, een cerveza op een terrasje na het werk en de warme Spaanse sfeer die je overal in de straten van Valencia tegenkomt; dat is de realiteit van Ilse Lankheet (24) na het afronden van de studie Creative Business. Voor CB-Inside zette zij onder de Spaanse zon haar verhaal op papier.

Al voor mijn start bij Creative Business in 2016 was het mijn droom om ooit eens in het buitenland te wonen. Waar, wanneer en hoe lang maakten me niet veel uit; ik hield alle opties open. Toen het in het 3e leerjaar tijd was om een minor en stage te kiezen, wilde ik niets liever dan weg uit Nederland. Helaas vielen al mijn plannen in duigen toen ik werd getroffen door een hersenbloeding en mijn studie moest onderbreken. Na een revalidatieproces kon ik gelukkig mijn studie weer oppakken en in 2021 behaalde ik mijn diploma.

Tijd om de vleugels uit te slaan

Hoewel ik blij en trots was met mijn CB-diploma, bleef het knagen dat mijn droom van een buitenlands avontuur tot dan toe niet was uitgekomen. In plaats van direct een baan te zoeken of verder te studeren, pakte ik daarom mijn koffers voor een avontuur van 2,5 maand in Valencia, Spanje, om de Spaanse taal te leren. Na een aantal pittige jaren was het tijd om mijn vleugels uit te slaan en te genieten.

Ik haalde in wat ik tijdens mijn studie had gemist en genoot van een geweldige tijd in het mooie Valencia. Mijn bijbaan als copywriter zorgde ervoor dat ik wat extra geld kon verdienen waardoor ik langer kon blijven dan gepland. Na 4 maanden plezier voelde ik dat het tijd werd om serieus werk te zoeken en me te settelen, zoals de meeste mensen doen na hun studie.

Ik keerde terug naar Nederland, maar met de vastberaden intentie om uiteindelijk weer naar Valencia terug te gaan. Deze prachtige stad had mijn hart gestolen – de taal, de mensen, de Mediterrane sfeer, en het heerlijke eten; dat wilde ik absoluut nog niet missen.

(Tekst gaat verder onder de foto)

De zoektocht naar een baan in Valencia

Vanuit Nederland begon mijn zoektocht naar werk in Valencia. Ik had met mezelf afgesproken om niet iedere willekeurige baan aan te nemen ‘om maar in Valencia te kunnen wonen’. Mijn doel was wel echt om een marketingpositie te vinden, want dat is immers waar ik al die jaren voor gestudeerd had. Dat leek echter bijna onmogelijk vanwege het beperkte internationale bedrijfsleven en de sterke afhankelijkheid van toerisme. Met slechts 2,5 maand Spaanse lessen was mijn Spaans nog lang niet goed genoeg voor de arbeidsmarkt.

Na een tijdje kwam ik in contact met een internationaal bedrijf dat een kantoor had in Valencia. Na een online kennismakingsgesprek pakte ik in januari 2022 opnieuw het vliegtuig naar Valencia. Deze keer niet met één, maar met vier koffers. Ik waagde het erop om voor onbepaalde tijd weg te blijven, ook al was het nog onzeker of ik de baan wel echt zou krijgen. Ik had niets te verliezen; er was niets of niemand dat me in Nederland hield. Met genoeg geld gespaard om drie maanden huur te dekken, dacht ik: als het dan nog niet is gelukt, kan ik altijd terugkeren.

Doodeng vond ik het, mijn eerste echte grotemensenbaan in het buitenland: ik was helemaal alleen, net afgestudeerd en had nog geen werkervaring

Nadat ik me opnieuw een beetje had gesetteld in Valencia, ging het vlot: ik kreeg de functie bij het internationale bedrijf en kon aan de slag als Junior Online Marketeer. Doodeng vond ik het, mijn eerste echte grotemensenbaan in het buitenland: ik was helemaal alleen, net afgestudeerd en had nog geen werkervaring. Maar, bang zijn was achteraf gezien nergens voor nodig. In een periode van 1,5 jaar heb ik bij dit bedrijf ontzettend veel mogen leren. Ik heb gewerkt in het Engels, Nederlands en Spaans, ervaring opgedaan op het gebied van contentmarketing, mezelf ontwikkeld op het gebied van onder andere grafisch design, en had online contact met collega’s in heel Europa. Daarnaast had ik leuke collega’s om mij heen op kantoor in Valencia.

Werken om te leven in plaats van leven om te werken

Ondanks mijn beperkte werkervaring in Nederland, heb ik dankzij bijbanen en stages wel ervaring opgedaan in de Nederlandse werkcultuur. Ik kan met zekerheid zeggen dat de werkcultuur hier in Spanje echt heel anders is. Hier begint men later met werken, en het is heel normaal om voor werktijd op een terrasje te ontbijten of tijdens de pauze uitgebreid te lunchen met een kan sangria of een biertje. De werksfeer en cultuur zijn over het algemeen een stuk relaxter, en het leven is veel minder gestrest. Mañana mañana… Wij Nederlanders maken er soms grappen over, maar ik kan je vertellen dat het er echt zo aan toegaat.

In Nederland lijkt men te leven om te werken, terwijl hier in Spanje men werkt om te leven. Het voelt alsof er in Spanje meer dan 24 uur in een dag zitten. Dat komt omdat de dag nog niet klaar is wanneer je ’s avonds het kantoor verlaat. Iedereen leeft hier buiten, en na het werk kun je prima nog een terrasje pakken, tapas eten, een duik in de zee nemen, of met vrienden afspreken. Hier weet men pas echt wat leven is! Ik haal hier het maximale uit het leven en geniet er volop van.

De vrijheid van remote: werken met de wereld als kantoor

Afgelopen zomer kwam er een einde aan mijn werkavontuur in Valencia. Vanwege interne verschuivingen binnen het bedrijf waarvoor ik werkte, moest het marketingteam in Spanje helaas afscheid nemen. Ik had inmiddels mijn leven in Valencia opgebouwd en wilde koste wat het kost hier blijven.

Ik stond dus weer voor dezelfde uitdaging als 1,5 jaar geleden: een baan in Valencia / Spanje vinden is niet makkelijk. Ik spreek inmiddels vloeiend Spaans, maar als ‘guiri’ (Spaanse straattaal voor het woord buitenlander / toerist) zijn je baankansen in Spanje simpelweg beperkt.

Gelukkig heb je in de huidige digitale marketingwereld niet veel meer nodig dan alleen een laptop en internetverbinding. Steeds meer bedrijven staan open voor een remote werkvorm, waarbij collega’s op afstand met elkaar samenwerken. Voor mij bleek dit de ideale oplossing, ik ben een tijd terug begonnen aan een superleuke baan als online marketeer in de wereld van recruitment.

(Tekst gaat verder onder de foto)

Remote werken is wat mij betreft een oplossing voor iedereen die graag in het buitenland wil wonen of zelfs wil rondreizen zonder vaste verblijfplaats. Het geeft ultieme vrijheid om je dag in te delen zoals jij dat wil, en dat is voor mij vooral hier in Valencia de manier om nóg meer te genieten van wat deze prachtige stad te bieden heeft. Ik vind het tof dat steeds meer bedrijven open staan voor deze manier van werken! Natuurlijk heeft online werken ook nadelen; het is niet voor iedereen weggelegd. Het vergt veel discipline en kan soms eenzaam aanvoelen omdat je, behalve online, geen contact hebt met collega’s.

Een mix van heimwee, uitdagingen en mooie nieuwe kansen

Over eenzaam voelen gesproken; wonen en werken in het buitenland is in het algemeen lang niet alleen maar rozengeur en maneschijn. Mijn familie en vrienden in Nederland zijn natuurlijk niet om de hoek en op bepaalde momenten kan dat best heel lastig zijn. Daarnaast brengt het leven in Spanje uitdagingen op het gebied van het regelen van bepaalde zaken, Spanje staat bekend om een complex en omslachtig bureaucratisch systeem.

Voor wie overweegt om ook in het buitenland te gaan wonen en werken (waar dan ook), zou ik zeggen: waag die sprong

Gelukkig komen vrienden en familie ontzettend graag hier op bezoek (duh, wie zegt nou ‘nee’ tegen een aantal dagen zon, strand en tapas?). En andersom vind ik het heerlijk om af en toe terug te keren naar mijn roots (lees: hotel Papa & Mama in het mooie Haaksbergen), waar ik altijd helemaal tot rust kom. Ik ben ontzettend dankbaar voor de mooie kansen die de afgelopen jaren op mijn pad zijn gekomen en ben niet van plan om weg te gaan uit het mooie Valencia. Hier heb ik geweldige mensen om me heen, woon ik inmiddels samen met mijn vriend (die hier vandaan komt) en geniet ik van elke dag.

Voor wie overweegt om ook in het buitenland te gaan wonen en werken (waar dan ook), zou ik zeggen: waag die sprong. Ja, het is eng, ja, er gaan uitdagingen op je pad komen, maar wat is het ergste dat er kan gebeuren? Als dingen niet volgens plan verlopen, ontvouwt zich wel weer wat nieuws. En vergeet niet; er is natuurlijk altijd een weg terug. Uit je comfortzone stappen opent deuren naar mooie avonturen.